İçimdeki çalışma isteği ...

  Küçük yaşlardan itibaren hep çalışmayı sevmişimdir. Daha 10 yaşlarında apartmandaki arkadaşımı ayarlayıp pazara gidip yaz mevsiminde pazarda  soğuk su satacaktık. Bütün plan hazırdı. Evdeki boş şişelere su doldurup buzluğa atacaktık daha sonra da bir tane bardak alıp pazarda su satmaya başlayacaktık. Buraya kadar her şey tamam ama anne engelini düşünmemiştik. Ve orada takılı kalıp hayallerimiz suya düştü. Ve yıllardır içimde kalmıştır. Keşke deneseydim. Çocuklarınızın yapacağı bu tarz küçük girişimleri engellemeyin denesin olmuyorsa eve geri gelir zaten...,

  2. deneyimim liseye giderken yolda yeni açılan halıcının önündeki palyaçoydu. Bir anda başımda ampül yandı bende yapabilirdim. Çokta eğlenceliydi. Korka korka o abinin yanına gidip
 bende palyaço olmak istiyorum dedim. O da bana bir telefon numarası verdi. Eve  mutluluktan uçarak gittim. Sonra babamın hayır o paraya ihtiyacımız yok ki demesiyle yere çakıldı bir hevesim daha. Babamı şuan anlıyorum. Beni düşünüyordu. Yorulmama gerek yoktu ama ben yorulmak istiyordum :)

3. Deneyimim neyse ki zorlu uğraşlar sonucu başarıya ulaştı. Ama buradaki engelde yaş sınırıydı. Avon'a üye olup satış yapmayı aklıma koymuştum. Ama yaşım 16 civarı olduğu için imkansızdı. Anneme yalvardım. Asla izin vermedi. Bende B planı olarak ablama gittim. Kıramazdı beni ağladım zırladım ve kabul etti. Sonunda bir isteğim kabul olmuştu. Gerçekten Avon ürünleri satışı yapmıştım. Lisedeki kızlara dershanedeki arkadaşlarıma satış yaptım. Ama bu da üniversiteyi kazanmamla son buldu. Buradan ablama sonsuz sevgilerimi iletmek istiyorum :)

4. Deneyimlerim üniversitedeydi. Çeşitli ne yapabilirim araştırmasına başladım. Ve en sonunda ajanslarla tanıtım işlerine başladım. Kazandığım paralar çok değildi. 9 saat ayakta kalıp 35 tl kazanmak çok doğru olmasada mutlu oluyordum. Derken bu çalışma maceramda Kocişimle tanıştıktan sonra sona erdi. Beni yormak istemeyen düşünceli bir insan daha :)

Şuan çok şükür öğretmenim. Herkes Şanlıurfa'ya da kar yağsın tatil olsun derken ben hayır olmasın sıkılırım diyorum. Mesleğimi çok seviyorum . Ama lanet olsun bu içimdeki çalışma aşkına. Hala hafta sonu oturup gezmek yerine iş yap deseler yaparım. Yazın mesela etamini çok seviyorum. İşleyip satış yapmak istedim, İnstagram üzerinden başarısız oldum. Kokulu taş işine girmek istedim yine olmadı.

Sanırım hayat beni içimdeki çalışma isteğiyle sınav yapıyor :)  

Herkesin sınavı farklı bu hayatta :)